Python ile Siber Güvenlik Uygulamaları: Bölüm 1

Python programlama dili dünyada siber güvenlik uzmanlarının en çok tercih ettiği dillerin başında gelmektedir.

3 bölümden oluşacak bir blog yazısı ile karşınızdayım.

Bu bölümde python’ un temellerini öğreneceğiz. 2. bölümde biraz daha ileri seviyelere geçerek python konusunda gelişim sağlayacağız. Son bölümde de artık kendi etik hack’ leme araçlarımızı yazabilecek aşamaya geleceğiz.

O zaman hadi ilk bölümümüze başlayalım.

---

Numaralar ve Değişkenler

1. integer (tam sayı) veri tipi

x = 3
y = 5
z = x + y
print(z)
print(type(z))
# z' nin veri tipini bu sekilde ogrenebiliriz. Buradaki ciktimiz int olacaktir.

Programımızın çıktısı:

2.integer veri tipi

x = 3
y = 5
z = x + y
print(z)

x = 4
z = x + y
print(z)

Burada ilk çıktımız 8, ikinci çıktımız da 9 olur. Çünkü x değeri artık 4 olarak kabul edilecektir.

3. input ile dışarıdan değer almak ve string veri tipi

r = input("yari capi giriniz: ")
int_r = int(r)
print(type(r))
cevre = 2 * 3.14 * int_r
print(cevre)

Burada çıktımız:

4. Üs alma

a = 2
b = 3
c = a ** b
print(c)

Burada çıktımız 8 olacaktır. Burada a üzeri b hesaplaması yapılacaktır.

5. Mod alma

k = 10
m = 5
n = k % m
print(n)

Burada çıktımız 0 olacaktır. 10’un 5 ile bölümünden kalanı hesaplamış olduk.

---

Stringler

1. String değişken tanımlama

x = "helloworld"
print(x)
print(type(x))

x = "hello"
print(x)

Çıktımız:

2. String ifadelerin uzunluğu

x = "hello"
print(x)

print(len(x))

Çıktımız 5 olacaktır. len fonksiyonu ile bir string ifadenin uzunluğunu öğrenebiliriz.

3. Metin içi karakterler

print("hello\nworld")
print("hello\tworld")

Burada ilk çıktımız hello bir alt satıra da world ifadesini yazar. Yani \n ile bir alt satıra geçer.

İkinci çıktımız da hello world olur. Yani \t ifadesi de bir kelimeler arasına bir tab boşluk bırakır.

4. indexing

my_sting = "hello world"
print(my_sting[0])
print(my_sting[4])
print(my_sting[-1])

Çıktımız:

5. slicing

my_sting = "1234567890"
print(my_sting[2:])
print(my_sting[:2])
print(my_sting[2:4])

Çıktımız

6. stepsize

Buradaki kullanımda ilk değer başlangıç indisi, ikinci bitiş, üçüncü de artış miktarıdır.

my_sting = "1234567890"
print(my_sting[0:8:2])
print(my_sting[::-1])

Çıktımız:

7. capitalize fonksiyonu

my_name = "berat"
print(my_name.capitalize())
print(my_name)
#burasi hala kucuk. Sadece o satir icin buyuttuk. Bu sekilde ozellikleri kullanirken bir degiskene atama yapmamiz lazim

Burada ilk çıktımız Berat ikinci çıktımız berat olur. capitalize fonksiyonu ilk harfi büyük yazdırmak istediğimizde kullandığımız fonksiyondur.

8. lower, split, upper fonksiyonları

my_name = "berat"
a = "BeratFurkan"
print(a.lower())
print(a.split())
print(a.upper())
print(a * 10 * 10)
print(my_name + a)

Çıktımız

---

Listeler

my_name=”berat”

my_name[2]=”R”

yaparsam hata verir. Bu tarz hataların önüne geçmek için listeleri kullanacağız.

1. indexing

my_list = [1, 2, 3]
print(my_list[1])

Stringler ile indexing tamamen aynı mantık burada 1.indir yani 2 değerini çıktı olarak verecektir.

2. Listedeki elemanı değiştirmek

my_list = [1, 2, 3]
my_list[0] = 5
print(my_list)

Burada artık sıfırıncı indis 1 değil 5 olacak yani çıktımız [5, 2, 3] olacaktır.

3. Listeye eleman eklemek

my_list = [1, 2, 3]
my_list.append(6)
print(my_list)

Artık listemiz [1, 2, 3, 6] olacaktır.

4. Listeden eleman çıkartmak

my_list = [1, 2, 3, 4]
my_list.pop()
print(my_list)

Listenin son indisindeki elemanı listeden çıkartır.

Çıktımız [1, 2, 3] olur.

5. Listeleri birleştirme

my_list1 = ["a", "b", "c"]
my_list2 = ["d", "e", "f"]
my_list3 = my_list1 + my_list2
print(my_list3)

[‘a’, ‘b’, ‘c’, ‘d’, ‘e’, ‘f’] çıktımız bu şekilde olur. Yani iki listeyi bu şekilde birleştirebiliyoruz.

6. Listeyi ters çevirme

my_list1 = ["a", "b", "c"]
my_list1.reverse()
print(my_list1)

Artık my_list1 [‘c’, ‘b’, ‘a’] şeklinde olur.

7. Listelerde çarpma işlemi

my_list2 = ["d", "e", "f"]
print(my_list2 * 3)

Diğer programlama dilleri buna izin vermezse de python’ un esnek yapısı itibariyle bu işlemi yapmama izin veriyor. Çıktımız : [‘d’, ‘e’, ‘f’, ‘d’, ‘e’, ‘f’, ‘d’, ‘e’, ‘f’] şeklinde olacaktır.

8. Karma veri tipli listeler

Normalde diğer programlama diller aynı liste içinde farklı veri tipleri tanımlamamıza olanak tanımaz. Ama python yine burada sağladığı esneklik ile işlerimizi ciddi oranda kolaylaştırabiliyor.

my_new_list = [1, "a", 2, "b", [3, "c"]]
print(my_new_list[3])
print(my_new_list[4])
print(my_new_list[4][1])

Çıktımız

---

Dictionary

Listeler ile çok benzerdir. Listeler tanımlanırken köşeli parantezle tanımlama yapıyorduk, dictionary de tanımlama yaparken de süslü parantez kullanarak tanımlama yapacağız.

1. Dictionary tanımlama

my_dictionary = {"run": 100, "swim": 400}
print(my_dictionary["run"])

Bu bize 100 çıktısını verecektir.

Dictionary’ de ilk değer key ikinci değer value’ dir.

Yani birbiriyle ilişkili şeyleri bir arada tutmak istersek dictionary kullanacağız.

2. Karma Dictionary Tanımlama

my_dictionary = {"key1": 1, "key2": 2, "key3": "elma"}
print(my_dictionary["key3"])

Listeler gibi sözlüklerde de karma veri tipleri kullanarak tanımlama yapabiliyoruz. Burada bize çıktı olarak elma verecektir.

3. Key değerinin integer tanımlanması

Eğer istersek key değerini string yerine integer olarak da tanımlayabiliriz.

my_dictionary = {"key1": 1, 20: 30}
print(my_dictionary[20])

Bu şekilde 30 çıktımızı alabiliriz. Tabi sözlüğün amacı bir ifadeye karşı anlamlı bir karşılık olsun diye kullanılmasıdır. Bu nedenle her ne kadar bu şekilde tanımlanabilse de anlamlı bir key ifadesinin kullanılması daha iyi olacaktır.

4. İç içe sözlükler ve listeler tanımlamak

my_dictionary = {"key1": 100, "key2": [10, 20, 30], "key3": {"a": 5}}
print(my_dictionary.keys())
print(my_dictionary.values())
print(my_dictionary["key3"]["a"])

Bu şekilde sözlüklerin içinde hem sözlük hem de liste tanımlayabiliyorum.

Buradaki çıktılarımız:

5. Dictionary’ de değerleri değiştirme

my_dictionary = {"k1": 1, "k2": 2}
my_dictionary["k1"] = 3
print(my_dictionary)

Burada artık k1 key’ inin value’ si 3 olacaktır. Stringler de bu değişikliği yaptığımız zaman sadece o kod satırında geçerli oluyordu. Kalıcı olarak kullanmam için sonucu bir değişkene atayarak kullanmam gerekiyordu. Ama listeler ve sözlüklerde bunu yapmama gerek kalmamaktadır.

6. Dictionary’ ye eleman eklemek

my_dictionary = {"k1": 1, "k2": 2}
my_dictionary["k3"] = 4
print(my_dictionary)

Bu şekilde listeme 3.bir eleman daha ekleyebiliyorum.

Artık çıktım {‘k1’: 3, ‘k2’: 2, ‘k3’: 4} şeklinde olacaktır.

---

Set ve Farklı Oluşturma Yöntemleri

set de liste’ ler ve dictionary’ ler gibi farklı veri tiplerini bir arada tutabileceğim bir yapı.

Farklı olarak burada ayni elemandan birden fazla olamıyor.

set’ ler de dictionary’ ler gibi süslü parantezle tanımlanır ama Burada key ve value yok. Listeler gibi elemanlar olarak tanımlama yapılır.

Set’ lerin kullanım amacı bir suru elimde kendini tekrar eden değer var ve bunları teke düşürmek istersem set’ leri kullanabilirim.

1. Set tanımlama

my_list = [1, 2, 3, 1]
my_set = set(my_list)
print(my_set)

Burada çıktımız {1, 2, 3} olur. Çünkü set de aynı eleman birden fazla kez bulunamaz.

2. Boş liste tanımlamak

my_list = []
print(type(my_list))
my_list.append(1)
print(my_list)

Python’ da bu şekilde boş liste oluşturup daha sonra eleman ekleyebiliyorum.

Type’ la bakınca da liste olarak veri tipinin tanımlandığını görebiliyorum

Burada çıktımız [1] olacaktır.

3. Boş Dictionary tanımlamak

my_dictionary = {}
print(type(my_dictionary))
my_dictionary["key1"] = 1
print(my_dictionary)

Listeler gibi boş sözlükler de oluşturabiliriz.

Burada type çıktımıza bakınca veri tipimizin dictionary olduğunu görebiliyoruz.

Aynı boş listelerdeki gibi sözlüğe eleman da ekleyebiliyoruz.

Çıktımız : {‘key1’: 1} olacaktır.

4. Boş set tanımlamak

my_set = set()
print(type(my_set))
my_set.add(1)
my_set.add(2)
print(my_set)

Bu şekilde boş set’ de tanımlayabiliyoruz.

Type ile bakınca veri tipimizin set olduğunu görebiliyoruz.

Boş set’ e veri eklemek için de add kullanıyoruz.

Çıktımız : {1, 2} olacaktır.

---

Tuple

Tuple’ da listeler gibidir ama fark olarak bir kere oluşturulduktan sonra değerini bir kez daha değiştiremiyoruz.

Tanımlama yaparken normal parantez işareti ile tanımlamalar yapılır.

Kullanim amacımız kesinlikle değerinin değişmesini istemediğimiz durumlar olabilir. Bu nedenle Tuple’ ları kullanabiliriz.

1. Tuple tanımlama

my_tuple = (1, 2, 3, "a", "c", 4)
print(type(my_tuple))
print(my_tuple[1])

Burada type ile veri tipimin tuple olduğunu görüyorum.

Birinci indisi yazdırdığım için de çıktım 2 olacaktır.

NOT: my_tuple[0]=3 Bu şekilde tanımlama yapamayız. Çünkü tuple oluşturulduktan sonra bir daha değiştirilemez

2. Count fonksiyonu

my_tuple = (1, 1, 1, "a", "c", 1)
print(my_tuple.count(1))
print(my_tuple.count("a"))

Count ile sayma işlemi yaptırabiliyorum.

Burada birinci çıktım 4, ikinci çıktım 1 olacaktır.

3. index

my_tuple = (1, 1, 1, "a", "c", 1)
print(my_tuple.index("a"))
print(my_tuple.index(1))

Burada ilk çıktımız 3, ikincisi 0 olacaktır. Çünkü a’ nın indisi 3, ilk 1′ in indisi de 0 olduğu için. Yani birden fazla aynı değer varsa karşılaştığı ilk elemanın indisini alır.

---

Boolean

Doğru ve Yanlış cevabını döndüren operatördür.

Asıl kullanım yerleri ilerde göreceğimiz if else koşul durumlarında kullanmaktır.

1. Tanımlama

my_boolean=True
my_boolean2=False

Bu şekilde tanımlama yapabiliriz.

2. Kullanım örneği

a = 3
b = 4
print(a < b)

True çıktısını alacağız. Çünkü b, a’ dan büyüktür.

---

Mantıksal Operatörler

1. Karşılaştırma operatörleri

x = 5
y = 4
print(x > y) #büyüktür
print(x < y) #küçüktür
print(x >= y) #büyük veya eşittir
print(x <= y) #küçük veya eşittir
print(x == y) #eşittir
print(x != y) #eşit değildir

Çıktımız:

2. and ve or operatörleri

print(1 > 0 and 2 > 3)
print(1 > 0 or 2 > 3)

Burada ilk çıktımız false, ikinci çıktımız true olur.

And operatörünün true değer döndürebilmesi için iki tarafında doğru olması gerekir.

Or operatörünün true değer döndürebilmesi için de iki taraftan birinin doğru olması gerekir.

---

If Else Yapısı

1. if-else blok yapısı

x = 5
y = 4
if x > y:
    print("x, y' den buyuktur")
else:
    print("y, x'den buyuktur")

Burada çıktımız x, y’ den buyuktur olacaktır. Ancak bu if else yapımız sayıların eşit olma durumunda patlar.

2. if, elif, else durumları

Yukardaki örnekte eşit olma durumunda programın hata vereceğini söylemiştik. Bunun önüne geçmek için yazacağımız programlarda algoritmamızı sağlam bir şekilde oluşturmalıyız ve her durumu göz önünde bulundurmalıyız.

a = 1
b = 1
if a > b:
    print("a, b' den buyuktur")
elif a == b:
    print("a ve b esittir")
else:
    print("b, a' dan buyuktur")

Bu durumda sayıların tüm karşılaştırma olasılıklarını düşünerek yazdığımız yeni kod bloğumuz bulunuyor.

Burada çıktımız a ve b esittir olacaktır.

3. input ile dışarıdan veri almak ve koşul bloklarında değerlendirmek

super_kahraman = input("super kahramaninizi girin: ")
if super_kahraman == "batman":
    print("Sen yarasa adamsin!")
elif super_kahraman == "superman":
    print("Dunyanin en guclu adamisin!")
elif super_kahraman == "wonder woman":
    print("Dunyanin en guclu kadinisin!")
else:
    print("ne yazik ki kahraman degilsin...")

Örneğin burada girdi olarak wonder woman yazarsam çıktı olarak Dunyanin en guclu kadinisin! çıktısını verecektir. Ama burada olmayan bir değer örneğin berat girdiğim zaman ne yazık ki kahraman degilsin çıktısını alacağım.

4. and ve or operatörleri ile birlikte kullanım

deger1 = 10
deger2 = 20
deger3 = 30
if deger1 > deger2 or deger2 < deger3:
    print("superman")
elif deger1 < deger2 and deger2 > deger3:
    print("batman")
else:
    print("Baydirman :)")

Buradaki çıktımız superman olacaktır. Çünkü ilk koşul bloğunda değer2, değer 3′ den küçük olduğu için şartı sağlayacak ve çıktımız superman olacaktır.

5. Boolean ile kullanım

isDead = True
if isDead:
    print("Karakteriniz yasiyor")
else:
    print("Ne yazik ki kahramaniniz olu!")

Burada çıktımız Karakteriniz yasiyor olacaktır. Bu şekilde boolean’ lar la da if else yapısını kullanabiliyoruz.

6. String kontrollerinde kullanım

my_string="helloworld"
if "hello" in my_string:
	print("icinde hello geciyor")
else:
print("stringin icinde hello kelimesi yok")

Bu şekilde in ile string’ in içeriğinde var olan bir kelime yada harfin olup olmadığını kontrol ettirebiliyorum.

7. Liste kontrollerinde kullanım

my_list = [1, 2, 3, 4]
if 2 in my_list:
    print("2 listemde var")
else:
    print("2 listemde yok")

Bu şekilde liste kontrollerinde de kullanabilirim.

8. Dictionary kontrollerinde kullanım

my_dictionary = {"key1": 1, "key2": 2, "key3": 3}
if 1 in my_dictionary.keys():
    print(True)
else:
    print(False)

Dictionary’ leri de bu şekilde kontrol edebiliyoruz. Bu bize false değerini döndürür. keys dediğim için false dedi value deseydim true olacaktı.

---

For Döngüsü

1. For döngüsünün temel kullanımı

my_list = [1, 2, 3, 4, 5]
for number in my_list:
    print("selam")

my_list’ de ki tüm elemanları al number diye olusturduğum degişkene ata, ve daha sonra da ekrana listede gezdiğin eleman kadar selam yazdır.

Yani çıktımda 5 kere selam yazdırmış oluyorum.

Eğer buradaki listenin elemanlarını yazdırmak isteseydim;

my_list = [1, 2, 3, 4, 5]
for number in my_list:
    print(number)

2. For döngüsüyle temel işlemler

my_list = [1, 2, 3, 4, 5]
for item in my_list:
    yeni_sayi = item * 5
    print(yeni_sayi)

5 10 15 20 25 ekrana yazdırılacak. İlk olarak 1 değerini aldı ve 5 ile çarptı sonuç 5 oldu. Dönünün başına döndü ve listede sıradaki eleman 2 olduğu için 2 ile 5′ i çarptı ve sonuç 10 oldu. Bu şekilde liste bitene kadar devam etti ve değerleri sırasıyla ekrana yazdırmış oldu.

3. if döngüsü ile kullanımı

for number in my_list:
    if number % 2 == 0:
        print(number)

Burada listemde 2 ile bölünebilen sayıları ekrana yazdırmış oldum. Sonuç olarak çıktım 2 ve 4 olacaktır.

4. String ifadeler ile kullanımı

my_string = "beratfurkan"
for harfler in my_string:
    print(harfler)

Sırayla beratfurkan’ ın harflerini ekrana yazdırmış olduk.

5. Tuple ile kullanımı

my_new_list = [("a", "b"), ("c", "d"), ("e", "f"), ("g", "h")]
# icinde tuple olan bir liste olusturdum
for x, y in my_new_list:
    print(x, y)

Çıktım:

6. Dictionary ile kullanım

my_dictionary = {"key1": 100, "key2": 200, "key3": 300}
for key, value in my_dictionary.items():
    print(key)

Çıktım:

---

Break ve Continue

1. Break kullanımı

my_list = [10, 20, 30, 40, 50, 60]
for number in my_list:
    if number == 50:
        break
    print(number)

Burada döngüm 50 ye gelince sonlanacaktır. Yani ekrana 10, 20, 30, 40 değerleri yazdırıldıktan sonra döngü sonlanacak ve ekrana yazdırma işlemi sona erecektir.

2. Continue kullanımı

for number in my_list:
    if number == 30:
        continue
    print(number)

Burada da ekrana 10, 20, 40, 50, 60 yazdırılacaktır. Break ile karşılaştığı zaman o anki değeri atlayarak döngüye devam etmek için kullanılır.

---

While Döngüsü

1. Temel while döngüsü kullanımı

a = 0
while a < 3:
    print("hello")
    a = a + 1

Ekrana 3 kere hello yazdırmış olduk. Burada a 0 değeri ile döngüye giriyor ve 3′ den küçük şartını sağlıyorsa ekrana hello yazdırıyor ve 1 eklenerek döngünün başına dönüyor. Şart sağlanana kadar ekrana hello yazdırılıyor. Şart sağlanmadığı anda döngümüz sonlanmış oluyor.

2. Listeler ile kullanımı

my_list = [1, 2, 3, 4, 5]
while 3 in my_list:
    print("3 listemde")
    my_list.pop()

While döngüsü ile 3 listemde olduğu sürece çalışacak şekilde döngümü yazdım. Her defasında 3 listemde yazdır ve daha sonra son indisi listeden çıkar dedim (my_list.pop() ile). Programımın çıktısı üç kere 3 listemde diye yazdıracak ve sonlanacaktır.

3. Break ile kullanımı

number = 0
while number < 10:
    if number == 5:
        break
    print(number)
    number = number + 1

Bu döngü bize 0 1 2 3 4′ ü yazdırdı. Döngüm 5′ e gelince sonlandı.

4. Özel print fonksiyonu ile kullanımı

m = 0
while m < 20:
    print(f"m' nin degeri: {m}")
    m += 1

Burada print’ in içinde f’ den sonra süslü parantezle bir şey yazılınca m’ nin bir değişken değeri olduğunu anlıyor ve ona göre program çalışıyor. Burada çıktımız m’ nin degeri: 0 ‘ dan başlayarak m’ nin degeri: 19 şeklinde çıktı verene kadar ekrana yazdıracaktır.

---

Range

1. Range’ in temel kullanımı

for number in list(range(20)):
    print(number)

Range’ i kullanarak elle yazmak yerine kendi listelerimi verdiğim araliğa göre otomatik oluşturabiliyorum.

Burada 0 dan 19 a kadar olan sayıları ekrana yazdırmış oldum.

2. Range ile liste oluşturma

my_list = list(range(3))
print(my_list)
print(type(my_list))

Çıktım : [0, 1, 2] ve type’ ın sonucu da list olarak döndü ve liste olduğunu teyit etmiş olduk.

3. For döngüsü ile kullanımına örnek

for num in list(range(10, 20)):
    print(num)

Bu şekilde kullanarak oluşturacağımız aralığı da verebiliyoruz.

Burada çıktı olarak 10 dan 20 ye kadar olan sayıları ekrana yazar ama 20 dahil değildir.

4. For ile başka bir örnek kullanım

for num in list(range(1, 20, 3)):
    print(num)

1 den 20 ye kadar olan sayıları 3′ er 3′ er arttırarak ekrana yazdır (Yine 20 dahil değil)

---

Enumerate

1. Normal kullanım ile liste ve indisini anlamamız adına bir örnek yapalım

index = 0
for number in list(range(5, 15)):
    print(f"sayi ={number} indisi: {index}")
    index = index + 1

Çıktımız:

2. Bunu enumerate ile yaparsak eğer;

for element in enumerate(list(range(5, 15))):
    print(element)

Çıktımız:

3. Bunun birde üçüncü yolu vardır. Bunu da görelim o zaman;

for index, element in enumerate(list(range(5, 15))):
    print(index)
    print(element)
    print(index, element)

Burada yazdırırken istersek sadece index’ leri, istersek sadece element’ leri, istersek de ikisini beraber yazdırabiliriz.

---

Random ve Zip

1. Öncelikle randomu kullanmak için 2 tane kütüphaneyi sınıfıma eklemem gerekiyor.

from random import randint
from random import shuffle

random’ un randint diye kütüphanesini projeme import ettim.

random sınıfının shuffle yani rastgele karıştırma kütüphanesini import ettim.

2. Artık rastgele sayı üretebilirim.

print(randint(0, 1000))

Bu şekilde 0 ile 1000 arasında rastgele sayı üretmeme olanak sağlıyor.

3. Range kullanarak ve shuffle kullanarak liste oluşturmak

my_list = list(range(0, 10))
shuffle(my_list)
print(my_list)

Burada range ile 0′ dan 9′ a kadar olan sayıları kullanarak liste oluşturdum.

Daha sonra shuffle ile listedi sayıları karıştırdım.

En sonunda da listemi ekrana yazdırdım. Örnek çıktı olarak : [6, 0, 9, 8, 4, 7, 5, 2, 1, 3]

4. Zip ile birden fazla listeyi birleştirmek

spor_listesi = ["yuzme", "kosma", "basketbol"]
kalori_listesi = [300, 200, 100]
gun_listesi = ["pazartesi", "sali", "carsamba"]
new_list = list(zip(spor_listesi, kalori_listesi, gun_listesi))
print(new_list)

Çıktı: [(‘yuzme’, 300, ‘pazartesi’), (‘kosma’, 200, ‘sali’), (‘basketbol’, 100, ‘carsamba’)] şeklinde olacaktır. Yani zip kullanarak 3 listeyi birleştirmiş oldum.

spor_listesi = ["yuzme", "kosma", "basketbol", "futbol"]
kalori_listesi = [300, 200, 100]
gun_listesi = ["pazartesi", "sali", "carsamba"]
new_list = list(zip(spor_listesi, kalori_listesi, gun_listesi))
print(new_list)

Eğer en baştaki listeye futbol’ u da eklersem yine çıktım yukardaki ile aynı olacaktır. Yani tüm listeleri ortak eşit uzunluğa getirerek birleştirme işlemi yapılıyor.

---

Python’ ın ilk bölümünü böylece bitirmiş olduk.

Python öğrenme ve esneklik açısından diğer programlama dillerinin bir adım önüne geçiyor.

Siz de kişisel olarak ya da şirket çalışanlarınızın python eğitimleri alarak kendi uygulamalarını yazmasını istiyorsanız; tecrübeli yazılım geliştirme uzmanlarımız ile en temel seviyeden, ileri seviyeye kadar tüm süreçlerinizde yanınızda olarak python programlama dilini eksiksiz ve kafanızda soru işaretleri kalmayacak şekilde öğrenmenize yardımcı olabiliriz.

Serinin diğer yazılarında görüşmek üzere. Bizi takip etmeye devam edin…